محققان پژوهشگاه مواد و انرژی طی یک طرح پژوهشی به بررسی خواص رئولوژی دوغاب‌های حاوی کاربید سیلیسیم- سیلیسیم جهت ساخت کامپوزیت کاربید سیلیسیم و نیترید سیلیسیم پرداختند. به گزارش سرویس علمی ایسنا، شهره لرستانی، فارغ‌التحصیل کارشناسی ارشد رشته مواد سرامیک و مجری طرح با بیان این که دوغاب‌های سیلیسیم- کاربید سیلیسیم (Si/Sic) برای ساخت کامپوزیت نیترید سیلیسیم – کاربید سیلیسیم جهت استفاده در ساخت قطعاتی که مقاومت سایشی و خمشی بالایی دارند، استفاده می‌شود، گفت: تقویت مواد سرامیکی غیراکسیدی با استفاده از فیبرها و فازهای سوزنی­ شکل می­‌تواند به بهبود خواص مکانیکی مانند استحکام و میزان حساسیت سطحی و بالاتر رفتن مقاومت شوک حرارتی منتهی شود. وی با بیان اینکه یک راه جهت رسیدن به این هدف، ساخت کامپوزیت است، افزود: یکی از کامپوزیت­های سرامیکی که دارای استحکام، مقاومت سایشی و مقاومت دما بالای مناسبی است، کامپوزیت نیترید سیلیسیم –کاربید سیلیسیم (Sic/Si3N4) است. این پژوهشگر با اشاره به اینکه یک روش مقرون به­ صرفه که امروزه در جهان برای ساخت سرامیک­های مهندسی و کامپوزیت­های آن­ها مورد استفاده قرار می­‌گیرد، روش ریخته­‌گری دوغابی است، خاطرنشان کرد: ویژگی­‌های یک کامپوزیت ساخته شده به ­روش ریخته­‌گری دوغابی که به­ طور عمده توسط ریزساختار و سطح مشترک فاز تقویت‌­کننده و زمینه کنترل می­‌شود، با خواص جریانی دوغاب­های تهیه شده از آن نسبت مستقیم دارد. وی ادامه داد: در این کار پژوهشی، از پودر کاربید سیلیسیم در دو دانه­‌بندی متفاوت و پودر سیلیسیم استفاده شد. رفتار پخش‌­پذیری دوغاب دارای مخلوط پودرهای سیلیسیم (Si) و کاربید سیلیسیم (Sic) در محیط آبی، توسط مطالعه رسوب­‌گذاری به­ صورت تابعی از pH، اندازه ­گیری بررسی شد. لرستانی افزود: در مرحله بعد، ساخت دوغاب با نسبت­‌های مختلفی از درصد وزنی آب به ماده جامد و درصد وزنی پودر سیلیسیم به کاربید سیلیسیم و درصدهای مختلفی از بالکلی و تایرون به­ عنوان مواد افزودنی جهت پراکندگی بیشتر در محدوده 7=pH و سپس بررسی ویژگی­‌های رئولوژی توسط رئومتر چرخشی و در پایان ریخته­‌گری دوغاب دارای مخلوط پودرهای سیلیسیم و کاربید سیلیسیم در قالب گچی است.